Tag: macierzyństwo bez lukru

Macierzyństwo

MaTka vs MaDka. Kótrą jesteś Ty?

Magda KDodaj komentarz

Lubię obserwować i analizować świat, ludzi, relacje. Zdecydowanie wolę słuchać niż mówić. Stąd też moje małe obserwacje…UWAGA! Wpis trochę traktować z przymrużeniem oka!!

„Internet” wyznacza trendy, mówi co dobre, co złe. Podążaj, bądź na bieżąco, nie zostawaj w tyle… Portale, społeczności, grupy definiują nas, mówią jacy mamy być, jak się zachowywać.. No i też jak wychowywać. Internet też śmieje się, dzieli na lepszych i gorszych…W taki o to sposób internet ten wykreował maTkę i maDkę. Którą jesteś Ty?

Matka – może też być nazwana „instamamą”, to ta idealna, ta fajna, ta modna i nowoczesna. Ta która jest fit, zawsze umalowana, ze wszystkimi nowinkami na bieżąco. Oczywiście piękne, przejrzyste zdjęcia z wszystkimi możliwymi filtrami codziennie pojawić się na ŁOLU” muszą no i „lajw”. Obowiązkowo „lajw” jak minął dzień. Jakiś kubek z kawą ale tylko taki co ładnie i fanie wyglądai na zdjęciach. Matka ta podaje dziecku tylko vege jedzenie. Jarmuż i te sprawy. Słodycze? Nie u matki tylko suszone owoce, fig czy am inne daktyle…Bajek nie włącza, o nie to zło! Pokój tylko w stylu skandynawskim, na biało i bez żadnych zabawek na dywanie! – zabawki czy inne książki tylko równiutko na półkach! A te zabawki to oczywiście drewniane i najlepiej hand made jakiejś innej insta mamy. A jeśli książki to wszystkie części Pucia. To nic, że niemowlak po urodzeniu nie musi jeszcze uczyć się słów ale seria Pucia fajnie pasuje do zdjęć. Ciuszki tylko z ZARY, Pepco? – Nie nie znam. Kosmetyki tylko ekologiczne, zero parabenów, srenów i innych nazw których nie znamy znaczenia. Matka jest zawsze uśmiechnięta, dzieci też. One nie płaczą. Tak tak to jest być Matką!

W opozycji po drugiej stronie stoi Madka. To ta z której raczej internety się śmieją. Ona to ta utrudzona, nie uśmiecha się za dużo tylko psioczy, wysyła negatywne emocje. Jak coś komentuje, a komentuje dużo, to zawsze ze złością. Jest roszczeniowa. Jej się należy i już. Madka to ta, która oczywiście daje słodycze, puszcza bajki notorycznie. Nie sprawdza ile cukru jest w płatkach. Nie udziela się tak na insta no bo jak pokazać że nie ma pokoju w stylu skandynawskim z łóżeczkiem domkiem? I raczej nie wstawia „hasztagu” jestem bo jesteś, bo macierzyństwo to zdecydowanie bez lukru. Jak dodaje zdjęcia to bez filtrów, bo chyba nie wie że można ładne wstawić. To ta sama, co zbierała naklejki na słodziaki ( bo maTka to kupowała od razu za hajs wiadomo, że naklejek zbierać nie będzie) i pytała w internetach czy ktoś nie odda. Madka nie jest nie bieżąco, nie „follołuje” żadnego bloga, inne matki ją drażnią.

I jak tu żyć? …
Myślę sobie którą ja jestem? No bo tak, trochę mam z matki (mam całą serie Pucia) ale z madki to więcej ( uzbierałam gang słodziaków, mam ciągły bałagan bo pokój chłopaków nie ma stylu żadnego a już na na pewno nie skandynawskiego..) i co teraz?

Drogie mamy, po co ten cały dziwny wpis. Otóż internety próbują nam wmówić, co to znaczy być dobrą mamą, a co złą. Definiują macierzyństwo i jednocześnie nas , jednak według jakich kryteriów? Tego jaki mamy dom, jakie zdjęcia czy ubrania? Kto wymyślił te standardy super mamy? Jak nie będę na tą z insta to jestem jakaś gorsza a dziecko mniej szczęśliwe?
Droga matko, madko, jeśli kierujesz się w życiu dobrem dziecka przede wszystkim i kochasz go najmocniej na świecie to jesteś dla niego najlepszą mamą na świecie! Tyle i aż tyle. I nie ma tu znaczenia co podasz mu na obiad, w jakim łóżku ono śpi i jaką metkę ma na piżamce. Trochę świat oszalał, próbując nas zaszufladkować. Nie daj sobie wmówić, że jesteś złą mamą, bo nie robisz czegoś co inni, co jest modne, co się promuje.
Nikt nie rodzi się rodzicem, każdy się uczy. Owszem, można czytać, podpatrywać, wymieniać się doświadczeniami, ale nie ślepo naśladować i podążać za czymś bez przekonania. Mamy, kierujmy się serce i intuicją. To my same wiemy co jest lepsze dla naszych pociech. My, a nie internety.

Enjoy!

Macierzyństwo

Mam wyrzuty sumienia z powodu macierzyństwa…

Magda KDodaj komentarz

Gdy słyszymy macierzyństwo mamy różne pierwsze skojarzenia. Nieograniczona miłość, ciężka harówa, nieprzespane noce, praca 24 na dobę przez 7 dni w tygodniu, najtrudniejsza życiowa misja i można by tak wymieniać bez końca.. Dla każdej mamy pewnie macierzyństwo oznacza coś innego, dla mnie ostatnio to synonim wyrzutów sumienia…

Są takie dni w życiu mamy kiedy słowa „mam dość” to za mało. Kiedy każdy krzyk, pisk malucha wywołuje drżenie rąk. Kiedy po setnym „nie wolno, zostaw” bezradnie się odpuszcza. Kiedy zmęczenie wywołuje bezsilność. Kiedy zamknięcie się w łazience i napełnienie łzami wanny nie wystarcza…

To takie dni kiedy nadchodzi apogeum. Kiedy widzimy kres własnej wytrzymałości, kiedy emocji jest za dużo i wylewają się z nas każdą możliwą stroną.. Kiedy mamy zwyczajne dość, macierzyństwa, codzienności, dzieci i siebie..

Wtedy łatwo o rozsiewanie nerwów po kątach mieszkania. Uniesiony głos wybrzmiewa częściej i częściej, zniechęcone odpuszczamy z myślą w głowie „a dobra niech ogląda te bajki i da mi spokój, weź to i już nie płacz, idź i daj mi spokój”…

I nadchodzi ten piękny moment wieczorem gdy dzieciaki śpią i można wszystko z siebie wypłakać, wyrzucić ale nie ma spokoju.. Wnaszej głowie budzą się głosy..

Nie byłaś dzisiaj dobra mamą

Byłaś słaba. Dałaś się ponieść emocjom. Pokonała cię codzienność.

Ten dzieciaczek nie zasługiwał na to, zasługuje na dużo więcej droga mamo.

Krzyknęłaś na dziecko? No jak mogłaś.

Zobacz, twoja koleżanka na insta pokazała, że można z dzieckiem spędzić kreatywnie czas.

Mogłaś dać z siebie więcej a ty odpuściłaś. Włączyłaś bajki bo ci się nie chciało. Twórczą zabawę zastąpiłaś smartfonem , zamówiłaś pizze zamiast ugotować warzywka.

Ten dzień mógł być lepszy ale ty go zepsułaś. Nawet wyjść z domu ci się nie chciało

Chata nieogarnięta, staremu się oberwało.

Wyrzuty sumienia, że można było inaczej, lepiej. Dlaczego zmęczenie wzięło górę? Dlaczego tak łatwo się dałam? Przecież ten dzień mógł być inny.. Zalewasz się łzami (czasem winem albo jednym i drugim) , masz pretensje do siebie. I choć padnięta to obiecujesz sobie, że następnego dnia staniesz silniejsza, będziesz lepszą mamą, lepszą gospodynią..

I nadchodzi to jutro które budzi cię tymi wieczornymi wyrzutami sumienia i wstajesz nadzieją, że dziś będzie inaczej, że pokierujesz tym dniem lepiej. Że będziesz lepszą mamą ..

Jednak już po chwili znowu zmęczenie daje się we znaki, dziecko nie współpracuje, buntuje się, stary zostawił nieumyte naczynia i pisze że musi zostać dłużej i musisz poradzić sobie sama..Poddajesz się, zwyczajnie chcesz uciec, wyskoczyć przez okno, zamknąć się w łazience na wieczność. A miało być dziś inaczej przecież, pamiętasz?

….

Odkąd zostałam mamą wyrzuty sumienia mnie nie opuszczają, są ze mną każdego wieczora… Dni bywają różne i za każdym razem gdy idę przed spaniem zobaczyć czy śpią moi chłopcy czuję wielką gulę w gardle, czuje, że nie wykorzystałam dnia najlepiej, że nie dałam z siebie maksa. Długo się z tym biłam i bije wciąż jednak mniej bo jestem świadoma, że tam gdzie jest prawdziwa miłość wyrzuty sumienia są zawsze. Bo zawsze dla tej osoby, którą się kocha można i chce się robić, więcej, mocniej, lepiej, bardziej. I choćby się stanęło na głowie, to zawsze jest poczucie że to za mało… Tak to już jest i będzie pewnie do końca.. Wyrzuty sumienia są nieodłącznym elementem macierzyństwa tak samo jak poczucie goryczy, niezadowolenia z siebie. Dajmy sobie miejsce na niedoskonałość. Choć każda mama jest super bohaterką, ma też prawo jak każdy człowiek do chwil słabości.. i nie ma tym niczego złego… To znak, że jeszcze nie sfiksowałyśmy 🙂

M.

Macierzyństwo

Mamo, ja też rzygam tęczą i płaczę jednocześnie

Magda KDodaj komentarz


Gdyby ktoś miał kiedyś stworzyć reklamę telewizyjną propagującą macierzyństwo to wyobrażam sobie ją mniej więcej tak : Przystojny pan w eleganckim garniturze, z szerokim uśmiechem odsłaniającym zęby białe i proste jak klawisze fortepianu, gestykulując jak wytworny prezenter, stojąc na tle nieustannie rozemocjonowanego i pulsującego Las Vegas mówi : chcesz przeżyć niesamowitą, niewyobrażalnie długą podroż w nieznane, gdzie strach miesza się z ekscytacją? Istny rollercoaster emocjonalny, codzienna dawka adrenaliny, kalejdoskop uczuć, wachlarz wszystkich możliwych stanów emocjonalnych w jednej sekundzie. Chcesz poznać swoje granice możliwości i wytrzymałości? Nawet nie wiesz ile jesteś w stanie znieść!…
Kiedyś kolega zarzucił sucharem : Magda wiesz co to choroba przeciwieństw? … sraczka. rzadko i często. Tak wiem sucho się zrobiło i pewnie nie najlepsze rozpoczęcie posta ale teraz miałabym dla kolegi odpowiedz: Wojtek wiesz co to za osoba, która w jednej sekundzie, potrafi jednocześnie rzygać tęczą i wylewać przy łzy rozpaczy? To matka.
No bo drogie mamy, kto jak nie my, potrafi w tym samym czasie kochać macierzyństwo i szczerze go nie lubić?

Macierzyństwo to stan nieustannych przeciwieństw. Nikt oprócz mam tego nie zrozumie, że wieczorem po ciężkim dniu, można dziękować Bogu że nastała ta najpiękniejsza godzina dnia o której zasypiają te małe potwory jednocześnie tęskniąc już za nimi i wyczekując dnia następnego by znów je przytulić..
Że są momenty gdy chciałoby się udusić te stworki, wysłać na planetę odległą, z której nie ma powrotu jednocześnie kochając do granic możliwości, nigdy nie oddając nikomu, za nic w świecie.

Tylko mama potrafi patrzeć wieczorem na te śpiące aniołki, wzruszać się widząc jak rosną, jak rozwijają się.. „Jejku mój duży bohater, ma już 3 latka” Przeklinając tym samym czas że jest okrutny, że za szybko mija, że mógłby stanąć w miejscu. Myśli: „Niech on ciągle będzie taki słodki, taki malutki.”

Tylko my, matki szukamy możliwości ucieczki, wyjścia choćby do Biedry, choćby na pół godziny.. Ale gdy mamy już taką możliwość i jesteśmy poza domem to pędzimy i biegniemy ale wcale nie na koniec świata, a do domu, do malucha.. Byle jak najszybciej być z powrotem
Mówimy do starego : no weź go gdzieś, muszę odpocząć. Ale za 15 minut już dzwonimy: to za ile wracacie?

Strach . Boimy się o te dzieciaczki by świat był dla nich dobry, a los łaskawy… jednocześnie wierząc że sobie poradzą, że są twardzi i dadzą radę

Obiecujemy sobie, nie no tym razem pomyślę o sobie, zadbam o siebie.
W Rossmanie zatrzymam się w dziale z kosmetykami a dziecięcy regał dla mnie nie będzie istniał. Ciuszki? Nie nie wystarczy, ileż można, jemu już wystarczy, teraz coś dla siebie. Koniec końców koszyki pełne rzeczy dla malucha a w głowie myśl : dla mnie następnym razem.

Zmęczenie. Po nieprzespanych nocach, setnym wstawaniu w nocy od rana jedziemy na automacie, jednocześnie świadome i silne .. Skąd te nadprzyrodzone siły? Że mimo okrutnego zmęczenia dajemy rade?

Wściekłość. Tylko mama ma obraz w głowie: zaraz go uduszę, niech już tylko przestanie wrzeszczeć. Przysięgam, że gołymi rekami go zatłukę.. a co robi? Ze spokojem zwyczajnie podchodzi i przytula..
Choć jesteśmy wyprowadzane z równowagi i gotujemy się w środku, mamy poczucie totalnej wewnętrznej eksplozji to ze spokojem mówimy : synku to co chcesz zjeść na to śniadanko?

Nuda.. codzienność, ciągle to samo. Karmienie, przewijanie, sprzątanie.. Można wymiotować monotonią.. Ale tylko mama potrafi czuć nudę płynącą z powtarzalności dnia i jednocześnie odkrywać nowe rzeczy, cieszyć się tym co nowego nasz maluch potrafi, czego nowego dziś się nauczył. Przeklinamy tą monotonie w macierzyństwie a zarazem ją uwielbiamy

Frustracja, że nie wszystko zawsze jest idealne, że niedopracowane, że niedopięte, że nie zrobione tak jak trzeba a zarazem duma z siebie, że silna, że dzielna, że inna to by na pewno nie ogarnęła.
W jednej sekundzie potrafimy płakać z bezradności, bezsilności, by w kolejnej sekundzie wstać i pokazać wielkiego fucka światu.. ja nie dam rady?I uśmiechając się, idziemy przebrać piątą dziś kupę, dziesiąty raz umyć podłogę czy dwudziesty raz ułożyć wieżę z klocków

Tylko mama jednocześnie rzyga jedną i tą samą bajką, obudzona w nocy wyrecytowałaby ją bez przełknięcia śliny.Przeklina w myślach tego wstrętnego dziada który to napisał..ale gdy tylko dziecko poprosi, odpowiada: oczywiście kochanie że ci opowiem bajkę

Patrzymy na koleżanki bez dzieci, na te bezdzietne kobiety sukcesu. Podziwiamy: „Boże jakby to było jakbym była silna i niezależna..bez obowiązków, pampersów..Ta to ma życie ale odwracamy się i widzimy ten obśliniony pyszczek w wysmarowanej musem bluzeczce i.. Mówimy na głos: Zazdrościć to ta laska może mi, za nic w świecie bym się z nią nie zamieniła

Macierzyństwo.. Stan ciągłego emocjonalnego przeciwieństwa. Mieszają się tu wszystkie możliwe uczucia, powstają niecodzienne emocjonalne kompilacje. Poznajemy siebie. Codziennie przesuwamy granicę wytrzymałości. To niezwykła podróż w głąb naszej osobowości. Codziennie poznajemy siebie na nowo. Bywa różnie…..ale nigdy nie jest nudno!

Macierzyństwo

Mamo, niedoskonałości po ciąży? Można je polubić!

Magda K1 komentarz

Jeszcze trochę i będzie wiosna i zostaniemy zbombardowani reklamami i sloganami typu „Czy twoje ciało gotowe jest na lato”? „Zadbaj o płaski brzuch, by powitać wakacje” . „Zrzuć niezbędne kilogramy” etc. Z A Ty, pierwsze miesiące po porodzie, patrzysz w lustro i myślisz „to nie tak miało wyglądać”..
Mały brzdąc, sprawca oponki, rozstępów i czerwonych blizn .Czy choć raz pomyślałaś, że to przez niego już twoje ciało może nigdy nie być takie jak przedtem? Ja pomyślałam i chyba więcej niż raz. Gdy zostaje się matką, ciężko się odnaleźć w nowej sytuacji, a co dopiero spojrzeć na siebie i swoje ciało( niekoniecznie idealne) z pełną akceptacją. Wierzę, że jakaś część depresji poporodowych związana jest ze zmianami naszego ciała po porodzie. Oczywiście, ciężka praca nad sobą,determinacja, dieta i ćwiczenia mogą przywrócić wcześniejszy stan. Butelki po balsamach na rozstępy też zrobią swoje, ale to wszystko wymaga czasu. A poczuć się lepiej każda z nas chciałaby od razu i…może jest na to sposób by polubić siebie szybciej aniżeli czekać na efekty kosmetyków?
Można tę kwestie załatwić po męsku i spojrzeć na siebie z zupełnie innej strony..

Faceci, samce alfa, potrafią być dumni ze swoich niedoskonałości. Ich blizny, rany to dowody męskości, walki w dobrym celu, sprawy honorowej. Chwalą się nimi niczym zdobytymi trofeami. Już mali chłopcy potrafią „cieszyć się” z bójki w szkole i z dumą liczyć siniaki.
Kobiety! Czyż nasze ciąże to nie były bohaterskie walki? Walki z samą sobą, ze swoimi słabościami? Ze zmęczeniem, bólem? A sam poród?…. I nie ważne czy naturalny czy przez cesarskie cięcie. Każda z nas tyle samo, przez 9 miesięcy walczyła o dobro dziecka, stawiając siebie na drugim miejscu. Każda z nas odmawiała sobie wiele, począwszy od kieliszka dobrego wina, kończąc na kochanej pasji, czy hobby.
Czas po porodzie, jeszcze trudniejszy . Po urodzeniu dziecka, ciągle odstawiamy siebie „na później”. Codziennie, jak heroski, znosimy piękną, ale trudną codzienność z maluchem, pełną wyrzeczeń i poświęceń. Każdego dnia toczymy mniejsze lub większe walki z monotonią, zmęczeniem, kobiecością. Jesteśmy bohaterkami każdego dnia! I nie tyle możemy, ale musimy siebie tak nazywać! Nasze blizny, rozstępy, zmienione ciało to oznaki trudu, walki i bólu. Oznaki wielkiej siły!
Teraz idź do lustra, spójrz na siebie, na swoje ciało, swój brzuch, być może nieidealny, z niedoskonałościami i zobacz jaka byłaś i wciąż jesteś dzielna. Jak walczyłaś, niczym żołnierz na polu bitwy. Bądź dumna z siebie, swojego ciała. Ale przede wszystkim z tego jaką jesteś cudowną kobietą, silną babką! A ten mały bobas, który sobie teraz leży i patrzy na Ciebie, to twoja największa nagroda, a nie sprawca całego zamieszania.

Czyż takie postrzeganie siebie, nie jest lepsze? Jakby od razu lżej… Spojrzenie na siebie w taki sposób da natychmiastowy efekt polubienia swojego ciała i siebie samej. Wiem to!
My mamy, doceniajmy się nawzajem i bądźmy z siebie dumne!

M.